Het gonst in onderwijsland!
Mocht je het nog niet opgepikt hebben, er is een groep opgestaan die zich #POinActie noemt.
Dit is begonnen naar aanleiding van een artikel over gelijk salaris en vermindering werkdruk van Thijs Roovers.
Daarna heeft hij samen met Jan van de Ven op 27 Februari een Facebookgroep opgericht die binnen een week over de 10.000 leden ging en inmiddels meer dan 39.000 leden heeft.
#POinactie is op Facebook opgericht om een blok te vormen naar de vakbonden en de politiek na de verkiezingen en tijdens de eerstkomende cao-onderhandelingen. Alleen leerkrachten uit het basisonderwijs krijgen toegang tot deze groep.
Het blijkt dus echt wel een ontevreden gevoel te zijn wat bij velen sluimerend aanwezig was.
Waarom we niet eerder aan de bel hebben getrokken? Tja…..In het onderwijs lopen volgens mij veel overbelastte mensen rond die geen tijd of aandacht (kunnen) hebben voor politieke zaken. Ook zijn er veel collega’s die ik hoor zeggen: ach….je kunt wel roepen maar niemand luistert toch naar ons? Lamgeslagen door afgelopen jaren dus, waarin er met het onderwijs van alles gedaan kon worden en uitgeprobeerd is.
De stille sloper van de jeugd en het onderwijspersoneel: de onderwijsvernieuwing!
De eisen: Minder werkdruk en een eerlijk salaris!
Samen met de vakbonden en werkgeversorganisaties vormen we de aankomende tijd één blok richting de politiek voor een regeerakkoord waarin de toekomst van goed onderwijs gewaarborgd is.
Wanneer deze doelen niet naar tevredenheid in het regeerakkoord opgenomen worden is voor PO in Actie staken onvermijdelijk. Hierin verwachten wij de volledige steun van alle vakbonden en de PO-Raad: Het is namelijk vijf voor twaalf! #POinactie
Bron: www.POinActie.nl
Waarom actie?
- Het geld wat zogenaamd ten goede zou komen van het onderwijs ligt op de planken, oftewel staat op de bankrekening van de besturen. Misschien leuk voor een mooie rente of appeltje voor de dorst, maar in de klas merk je hier niets van terug. (Lees ook het artikel van de Correspondent)
- Passend onderwijs, ingevoerd vanaf augustus 2014, zorgt voor een verzwaring van de werkdruk doordat de klassen niet kleiner worden, er meer zorgkinderen in de reguliere groepen blijven en daardoor de absolute onderwijstijd per kind minder wordt.
- De extra handen in de klas, die beloofd waren met de invoering van passend onderwijs, zijn er nooit gekomen. Er zijn zelfs concierges, leerkrachtassistentes en leerkracht ondersteuners wegbezuinigd.
- Passend onderwijs zorgt inmiddels voor overbelastte leerkrachten en leerlingen die niet meer het onderwijs krijgen waar ze recht op hebben. Vooral de stille, volgzame en gemiddelde leerling komt in het gedrang. Immers alle tijd gaat op aan de zorgleerlingen en/of de excellente leerlingen.
Hoezo eerlijk salaris?
-
-
- Een basisschoolleerkracht verdient gemiddeld 20% minder dan een gelijkgeschoolde docent, 2egraads, in het voortgezet onderwijs. Dit terwijl basisschoolleerkrachten dezelfde vooropleiding en meer lesgevende uren maken.
- Ondertussen worden de salarissen al 5 jaar op de nullijn gezet.
- Het beroep leerkracht moet academiseren zonder dat Den Haag ruimte schept voor een academische salarisgebouw. (Bron: AOB)
-
Hoezo werkdruk? En al die vakantie’s dan?
-
- Al die extra zorgleerlingen in de klas zorgen voor meer administratie, besprekingen, oudergesprekken, enz. Dit gaat af van de lesvoorbereidingstijd.
- Passend onderwijs is ingevoerd zonder dat het zittend personeel in het PO fatsoenlijk is voorbereidt. De expertise is nu onvoldoende op zorggebied.
- Door meer zorgleerlingen krijg je meer leerniveaus in de groep, dit maal het aantal vakken is een onwerkbare situatie met dagelijks handen, ogen en tijd tekort
- Het ministerie van onderwijs gooit steeds weer een nieuwe taak over de schutting (educatie rondom gezonde voeding, seksuele voorlichting en diversiteit, sporteducatie, burgerschap, enz.), maar wil tegelijkertijd dat de onderwijsniveaus van taal en rekenen overal drastisch omhoog gaan.
- Het nieuwe CAO zorgt zou voor minder werkdruk moeten zorgen, maar door het afmeten van alle lesgevende uren (uren die je daadwerkelijk met leerlingen maakt) en lesgebonden uren (uren die je mag gebruiken voor lesvoorbereiding, nakijken, resultaten invoeren, differentiëren per vak en per leerling, groepsplannen schrijven, handelingsplannen schrijven, oudergesprekken, interne zorggesprekken, commissietaken, schoolkampen, enz) resulteert het voor parttimeleerkrachten in de zogenoemde inhaaldagen. Werkdruk verhoging dus, want dit zijn de dagen die je niet voor school, maar voor je gezin, andere baan of thuissituatie hebt gepland. Je werkt immers niet voor niets parttime.
Voorbeeld: je kunt op jouw werk(maan)dag geen lesgevende uren maken omdat het toevallig 2e pinksterdag is en de kinderen dus vrij zijn. Die lesgevende uren zul je dan moeten inhalen op een dag dat er wel kinderen op school zijn (immers: lesgevende uren) dus moet je een “extra” dag komen werken. - Dat je, aan de andere kant, niet toekomt met je lesgebonden uren en daardoor structureel 7 uur per week (bij een fulltime baan) (Bron: AOB werkdrukonderzoek) meer besteedt aan je werk vanuit huis of in de avonden, daar stoort niemand zich aan, want dit wordt gelukkig gecompenseerd in de vakanties. Of toch niet?
Hebben we eigenlijk wel zoveel “vakanties”? Nee dus!!
Een berekening:
- Gemiddeld heeft iedere Nederlander met een fulltime baan 20 vakantiedagen met daarnaast 7 of 8 vrije feestdagen per jaar. (bron; gemiddeldgezien.nl)
- Een fulltime leraar heeft 60 niet lesgebonden “vakantie’dagen per jaar. Het verschil in het voordeel van de leerkracht is 33 dagen.
- Op 24 januari verscheen het AOb-onderzoek: ‘Tijdsbesteding leraren po en vo’. Daaruit blijkt dat leraren in het primair onderwijs een gemiddelde werkweek hebben van 46,9 uur. Een kleine rekensom (6,9 x 40 werkweken per schooljaar) levert 276 uur ofwel 34,5 werkdagen.
Dit brengt mij dan tot de conclusie dat leerkrachten in het basisonderwijs, ondanks alle “leerling-vrije dagen” gemiddeld 1,5 dag per jaar meer werken dan andere werknemers in Nederland. 🙂Dit gecombineerd met een slechte status (“Die leraren zijn altijd vrij en wat doen ze nou eigenlijk op een dag?) en een slecht salaris, maakt het beroep niet echt aantrekkelijk meer voor een nieuwe generatie.
Op dit moment zijn de politieke partijen in onderhandeling voor een nieuw kabinet. Gisteren was er in de tweede kamer een debat waarin de demissionaire staatssecretaris Dhr. Sander Dekker liet weten niets voor ons te kunnen doen. “Wij zijn aan het formeren”.
Dhr. Sander Dekker deed ook nog even een paar zéér opmerkelijke uitspraken in het debat van woensdag 10 mei 2017 als reactie op de speerpunten van de dringende roep uit het werkveld. Ze schoten bij mij meteen in het verkeerde keelgat moet ik heel eerlijk zeggen.
Werkdruk door uitgebreide administratie? Dat is onnodig, het kan ook in 2 minuten op een A4tje!
Ik nodig Sander Dekker bij deze van harte uit om samen met mij in 2 minuten een ontwikkelingsperspectiefplan (OPP) van een leerling te schrijven. Dit heeft nu nog gemiddeld 6 kantjes dus hij is gewaarschuwd.
Een verhoging van salaris zou niet passend zijn, want een klas vol met pubers is een zwaardere belasting dan een groep vol met basisschoolleerlingen!
Alweer nodig ik Sander Dekker van harte uit om mijn klas over te nemen. Nee niet komen kijken en na een uurtje weer weggaan, Gewoon even de mouwen omhoog en vanaf 8.00 tot 17.00 uur even alles wat erbij hoort overnemen. Liefst met een zorggesprek, een telefoontje van ouders, een surveilleerbeurt, een commissieoverleg, een themaplanning maken met alle leerlijnen verantwoord en evenredig ingevoegd, de observatielijsten bijwerken en natuurlijk de voorbereidingen voor de volgende dag. Oh ja, het is wel een groep 2 in het speciaal onderwijs, maar ach die paar kleutertjes zijn dan toch zeker maar een minimale belasting volgens U.
Ik denk dat er straks maar 1 oplossing is voor dit probleem.
Daarom zeg ik alvast tot ziens in Den Haag!
Fout: Contact formulier niet gevonden.